Jezus pojawia się teraz ubrany na biało z Duchem Świętym, gołębicą Ducha, po swojej prawej ręce. Są zjednoczeni jako jedność w miłości, aby dać swoją miłość, świętą i boską, dzieciom Bożym.

"Mój synu," mówi, "Przyjdź do mnie, przyjmij mnie i raduj się. Raduj się we wszystkim, co dobre. Przyjdź, weź mnie za rękę i pozwól mi poprowadzić cię w nadziei, którą jest moje miłosierdzie.

Jestem bardzo zadowolony, że przyszedłeś wczoraj do mnie do spowiedzi i ofiarowałeś całe swoje serce i duszę mojemu miłosierdziu. Cieszę się, że Mnie kochasz i że pragniesz być ze Mną całym swoim sercem".

"Tak, mój Panie, pragnę i raduję się Twoim miłosierdziem. Niech wieczne światło Twojego Ducha pochłonie mnie w Twojej miłości i zabierze mnie na nowe wyżyny wszystkiego, co dobre".

"Przyjdź, moje dziecko, i zaśpiewaj nową pieśń miłości, bo jestem z tobą i nie opuszczę cię. Oddaj swoje serce radości mojego miłosierdzia. Daj swoje serce jak wieczne słońce z jego promieniami, które świecą na ziemi. Daj swoje serce moim dzieciom".

"Tak, mój Panie. O Duchu Święty, prowadź mnie z radością i nadzieją. Pozwól mi wzlecieć w miłości, obfitując w Twoje miłosierdzie".

"Tak, przyjdź teraz i śpiewaj o chwale mojej miłości tego dnia".

"Panie mój, dziękuję Ci, że przyjąłeś mnie w konfesjonale Twego miłosierdzia. I powrócę dzisiaj, nadal ofiarowując całego siebie Sercu Twojego miłosierdzia i Twojej miłości. Jest bowiem wielka pociecha i siła w rozmowie z kapłanami, którzy zawsze szukają słów zachęty i wskazówek.

Prowadź mnie, Panie, w swoim miłosierdziu i prowadź mnie w swojej nadziei tego dnia".