"Mój synu, we wszystkich twoich pragnieniach i wątpliwościach pragnę, abyś przyszedł do mnie, aby porozmawiać z moim sercem, abym mógł wypełnić twoje serce, a także pocieszyć cię moją mądrością w twoich wątpliwościach.

Nie wątp w zachętę i nadzieję wiary, którą ofiarowałeś moim dzieciom podczas wczorajszego spotkania. Kiedy cię prowadziłam, mój synu, czy nie otworzyłeś się w modlitwie słowami króla Dawida, jego słowami, które oddały Mi chwałę? Czyż nie dzieliłeś się ze Mną i z Moją Matką swoimi doświadczeniami miłości?

To oni chcieli, abyś to zrobił. Czy nie walczyłeś, aby przynieść im światło? Czy nie szedłeś przed nimi z Moim Świętym Krzyżem?

Tak, ponieważ byli to ludzie o wielkim znaczeniu dla świata i, co najważniejsze, o wielkim znaczeniu dla mnie w mojej miłości do nich. Nie pozwól wrogowi wątpić w słowa, które do nich wypowiedziałeś.

Bo, jak powiedziała twoja siostra, czyż nie zachęcałaś ich do wiary? A wynik jest mój, zgodnie z moją wolą. Musisz pozostawić wynik mojej woli, mój synu. Są takie chwile, kiedy wróg będzie próbował cię skusić, abyś uwierzył, że nie wypełniłeś mojej woli, ponieważ nie dałeś z siebie wszystkiego.

Nie, mój synu, to nie twoja wola ma być spełniona, lecz moja wola. A najlepsze, co możesz komuś dać, to to, co Ja ci dałem. Rozumiesz?"

"Tak, mój Panie, nie wolno mi skupiać się bardziej na pracy, którą wykonuję, niż, co najważniejsze, skupiać się na Tobie. To jest najważniejsze".

"Tak, mój synu. Wiem, że je kochasz i w tej chwili chciałeś dla nich jak najlepiej. Ale najważniejsze jest to, że dałeś im Mnie. Niech twoje serce będzie wolne od tej pokusy i manipulacji ciemności, aby wprowadzić zamieszanie. Bądź spokojny.

Możesz napisać do Antonii, aby skoordynowała następne spotkanie. Ale powiedz im, że odbędzie się to zgodnie z moją wolą".