"Matko, cieszę się, że mogę być z tobą".

Mary pojawia się przede mną z bukietem różowych róż w ramionach.

"Matko, czego pragniesz?

"Tak, mój synu, pragnę pokoju dla moich dzieci. Pragnę pokoju na całym świecie, pokoju, który może pochodzić tylko z miłości do mojego syna".

"Wyglądasz tak pięknie. A róże pochodzą z miejsca miłości".

"Tak, mój synu, przyniosłem je, aby przynieść ci radość. Abyś wiedział, że cię kocham i że zawsze jestem z tobą, a moje serce woła o litość dla moich dzieci. Mój synu, śpiewaj o radości Jego miłości, która trwa wiecznie.

Teraz, gdy odpocząłeś, chcemy, abyś z radością powrócił do serc ludzi".

"Matko, tak często czuję się niegodny".

"Mój synu, powiedziałeś coś bardzo ważnego. Ponieważ chociaż jesteś niegodny, nikt nie jest godny imienia mojego Syna, to On doskonali nas w swojej łasce".

Tak, powiedziała "nas", ponieważ ona również jest człowiekiem. Obejmuje siebie w miłości i pokorze, znając swój stan doskonałości i łaski, ale rozumiejąc, że jest dzieckiem Bożym, jak każdy z nas. Teraz przesłanie jest kontynuowane.

"Matka?

"Tak, mój synu. Nie czekaj, aż poczujesz się godny. To kłamstwo wroga, który chce cię potępić, abyś żył w stanie potępienia samego siebie, abyś nie otrzymał miłosierdzia i nadziei Mojego Syna, Jego radości, która przemienia, podnosi i daje twojej duszy nowe życie każdego dnia".

"Tak, matko, rozumiem".

"Jeden, mój Synu, może wierzyć, że jest niegodny w pokorze. Ale musimy zawsze ufać miłosierdziu mojego Syna, które odkupia i odnawia życie. I tego właśnie pragniemy, abyś dał naszym dzieciom nadzieję nowego życia w moim Synu, Jezusie, każdego dnia.

Wróg pracuje tak subtelnie, aby powstrzymać cię od uwierzenia, że nie jesteś w stanie. Nie pokładaj wiary w człowieku, mój synu, ani w ludzkich drogach, lecz w Bogu, który wszystko może".

"Tak, matko, rozumiem. Wierzę, mam nadzieję i kocham Boga. W Nim jest moja siła, w Nim moja radość, w Nim moje życie. Wszystko jest dobre w Jezusie".