Teraz jestem tutaj, na Dominikanie, siedząc w ciemnościach wczesnego poranka, w cieniu deszczowych chmur, które wkrótce spadną. Pamiętam, że kiedy byłem młodym człowiekiem, jeszcze jako nastolatek, marzyłem o tym, by znaleźć się w tak pięknym miejscu. Gdzie góry są zielone i pokryte palmami, które czasami wydają się być tak szerokie jak horyzont. Liście bananowca wznoszą się, by dotknąć księżyca. Nie da się wystarczająco opisać piękna tego, co stworzył Bóg. Ale pamiętam i jestem wdzięczny, że nasz Ojciec po raz kolejny mnie tu przyprowadził.

Duch wyspiarskich dusz, w ich ubóstwie, radują się, uśmiechają, śpiewają, są szczęśliwi w swoim ubóstwie. Znają życie. Znają życie, ponieważ Duch Boży porusza się w nich i wokół nich w swoim miłosierdziu poprzez ich niedoskonałości, dzięki Jego łasce, aby każdego dnia odnawiać nadzieję ich wiary.

Widzę w nich tylko dobro, dobroć światła. Moje serce zmagało się w ciągu ostatnich kilku dni, aby być tutaj, dając z siebie wszystko w chwili, w której Bóg mnie stworzył i opierając się aspektom mojego powrotu, ale widzę tylko dobro, bez względu na stan mojej duszy, jest to stan miłości do Boga i do nich, tych wyjątkowych ludzi.

Zadaję sobie pytanie, jak mogę być w momencie takiego piękna i łaski? To dlatego, że Ten, który jest Jam Jest, jest we mnie we wszystkim, do czego mnie stworzył, z każdą radością i niedoskonałością, którą uformował w swoich rękach, tak jak uformował tę ziemię. Istnieją miejsca, w których Bóg, nasz Ojciec, umieścił ziemię w swoich palcach i po prostu ją podniósł, aby wznieść się i upaść, a następnie ponownie stać się płaską, ponieważ może, ponieważ jest. I przez to mówię: wierzę, mam nadzieję i kocham Boga.

Nasz Ojciec mówi teraz, "Mój synu, twoje słowa płynące z serca oddają mi chwałę. I jestem wdzięczny, że przyszedłeś do mnie tej nocy, aby powiedzieć: dziękuję Ci Ojcze za piękno wszystkiego, co stworzyłeś. Kocham cię, mój synu.

To Ja posłałem anioła, aby pobłogosławił cię w najbardziej nieoczekiwanym momencie, ponieważ tuż przedtem usłyszałem twoją modlitwę. To był cud, a zarazem głęboki znak dla twojego serca, aby wiedziało, że zawsze będę się o ciebie troszczył, że moje miłosierdzie nie ma granic i że moja miłość jest nieskończona.

Niech twoje serce zaśpiewa dla mnie nową pieśń tego dnia. Chociaż nie odpocząłeś tej nocy, teraz to zrobisz. Leć, leć na skrzydłach aniołów, mój synu, abym mógł cię podnieść i abyś mógł nadal poruszać się, dzielić się moim przesłaniem zbawienia i pokuty na Drugie Przyjście mojego Syna.

Uwierz, że twoje serce ujrzy chwałę w jedynym miejscu, do którego pragnę, abyś uciekł w mojej duszy, w duszy twego Ojca.

Tak, głoś moją chwałę, głoś moją miłość. Niech twoje serce śpiewa dla mnie nową pieśń i raduj się kolorami ziemi, kolorami mojego stworzenia, które przynoszą radość twojej duszy".