"Mój Panie, wierzę, że nie ma dla Ciebie rzeczy niemożliwych, że nie ma rzeczy niemożliwych dla Twojej miłości.

W Psalmie 130 Dawid mówi: "Czekam na Pana. Czeka moja dusza i w Jego słowie pokładam nadzieję".

Panie mój, w Twoim słowie mam nadzieję i czekam na Ciebie tej nocy, abyś przyszedł do mnie w pięknie i radości Twojej świętej miłości, która mnie podtrzyma. A kiedy mówię, mówię dla chwalebnej miłości Twego serca, dla wszystkich dusz".

"Tak, ukochana, przyjdź do mnie, bo jestem z tobą".

Jezus stoi przede mną w ciemności nocy. Wydaje się, jakby był zawieszony, lewitujący, na ścieżce stworzonej ze światła. Stoi chwalebnie ubrany na biało jako nasz zmartwychwstały Zbawiciel, w którym otacza Go delikatne światło. Jego Najświętsze Serce jest odsłonięte.

A teraz Jezus mówi, "Moje drogie dziecko, niech wieczne światło mojego serca odnowi twoje serce w pokoju tego dnia, odnów je w mojej miłości".

"Mój Panie, wystarczy Cię zobaczyć i jestem pochłonięty miłością Twojego serca".

"Przyjdź do mnie, moje dziecko, a poznasz moją chwałę, ponieważ zawsze na ciebie czekam i pragnę, abyś kroczył moją drogą z radością roztropności i łaski, z radością pokory, powierzając mi wszystko".

"Tak, mój panie".

"Anioł Gabriel powiedział ci kiedyś, jak sobie teraz przypominasz, że twoja ścieżka wypełni się pokorą. Czekaj na mnie bez obaw o swoją przyszłość, a poprowadzę cię ścieżką, która jest moim światłem.

Moje serce woła o litość".

"Kocham cię, mój panie, kocham cię".